Bir Dostun Portresi isimli enfes önsöze sahip kitap. Şöyle diyor bu önsözde:"Dostumuzun, bu kendisine benzeyen şehirde, nereye gitsek, yaşadığını hissediyoruz; her köşede, her dönemeçte, uzun boyu, koyu renk paltosu, yakasının arkasına sakladığı yüzü, gözlerine indirdiği kasketiyle beliriverecekmiş gibi geliyor bize. İnatçı, yalnız, uzun adımlarıyla arşınlayıp dururdu şehri; en kıyıda köşede kalmış, en dumanlı kahvelere sığınır, paltosunu, kasketini hemen çıkarırdı.""Bazan çok hüzünlü olurdu; am...

Si vedeva da questo che qui era campagna: le due colline erano terra lavorata e basta, un sole d'inferno le scaldava; tutt'al contrario da quelle del Po che, anche nel forte dell'agosto, hanno qualcosa di fine, hanno l'aria più fresca e sembrano sempre coperte d'ombra, e fa piacere vederle anche soltanto in fondo a un corso. L'incipit del romanzo dà il la al mio commento: "Cominciò a lavorarmi sulla porta". Il narratore Berto si riferisce a Talino, il suo compagno di cella, con il quale si appr

الترجمة سيئة جداً

insan; güzelliği, samimiyeti yaşanılmış olanda buluyor. beyinde veya bedenle olduğu fark etmez ama yaşanılmıştan, içine girilmiş olandan doğuyor samimiyet.doğa uzun betimlemelerde değil, doğanın gerçekten içinde bulunmuş bir insanın tek bir sözcüğünde daha çok yer alıyor. hasat mevsimini anlatan bir betimleme insana neyin ne zaman nasıl yapıldığını öğretir. fakat pavese samanların sıcak sarı kokusunu duyuruyor. ortalığı kaplayan tozu, tekdüzeliği..tekdüze yaşamın huzuru; hareketin bilginin, karm...

'Dert’ diyorum, ‘dert ve tütün, evet bunlar; ama Torino’nun kaldırımlarında yetişmediği için tütünü satın almak zorunda kalıyorum. Derdiyse çok kolay bulurum.’ (s.45)

الرواية الأولى للكاتب الإيطالي تشيزاري بافيزي يعرض فيها وصف بارع للريف وعالم الفلاحين وفترة الحصادجمال الطبيعة, وطريقة المعيشة البدائيةقد تبدو الحياة سلمية وهادئة لكنها تُخفي أحيانا مظاهر القسوة والاستغلالالرواية نٌشرت عام 1941, وأثارت ضجة كبيرة في الوسط الأدبيلأنها تناولت العنف والتمييز والعلاقات المحرمة المسكوت عنهامن أجل استمرار العمل الشاق المتوارث الذي لا ينتهي في الأرض والمزارع في ظل ظروف العمل الصعبة في ذلك الوقت

Solitamente, quando un italiano va all’estero e indica la propria nazionalità, o viene deriso per la denigrante situazione politica, oppure viene additato come ‘pizza’. Insomma, siamo la patria del buon mangiare e del pessimo far politica, dei mafiosi e del Primo Ministro che va con le quindicenni.A me per una volta piacerebbe andare all’estero, e dire:‘Sì sono italiana. Italiana, come Dante, Calvino, Tasso.. e Cesare Pavese‘.Leggere queste 85 pagine di narrazione settant’anni dopo la pubblicazi...

In questa breve narrazione, la visita di Berto a casa del compagno di cella Telino, una volta usciti dal carcere, offre il destro, a Pavese, per tracciare il quadro di una società rurale degradata, imbrattata dagli stenti, dalla fatica appagata, preda d'ignoranza e superstizioni, sottomessa da un potere centrale cui cerca di ribellarsi come può. Un mondo che solo chi vi è nato e cresciuto riesce a comprendere e le cui regole di cita appaiono astruse a tutti gli altri.

Storia veraUna volta dissi al mio maestro: "quel finale da Grand Guignol..."e lui: "Ma come ti permetti?"

«Düdük çalsınlardı artık, haykırsınlardı, makineyi patlatsınlardı isterlerse, düşünüyordum, buğdayın üzerindeki, suratları kıpkırmızı iki adamı görerek, ateşten çok yakan tozun içindeki. Bu işleri yapmaktı başlarını döndüren, onları hayvana çeviren. Çalışmayan makinenin çevresinde, kollarında dağılmış demetlerle beklerken, Gisella’nın öldüğünü biliyor gibiydiler.»«Çünkü köylerde her şey kalındır, ayaklarının derisinden poturların abasına kadar.»«Bundan da belliydi buranın köylüğü: Toprağı işlenm...

“Paesi Tuoi” © Cesare Pavese Pavese sa di campagna, sa di terra che ribolle dopo una pioggia estiva, sa di grano appena mietuto, sa di brezza d’agosto, sa di vita vera.E’ la storia dei miei nonni quella che ho letto, è la storia della gente di campagna cresciuta tra trattori, animali, casolari di pietra da condividere con intere generazioni. Erano i tempi in cui se volevi vedere il sorriso della tua innamorata dovevi aspettare la domenica dopo la messa, quella domenica che era una festa per tut

Breve romanzo dai contenuti moderni per l'epoca in cui è stato scritto. Pavese è bravissimo nel descrivere il carattere dei vari personaggi, dipingendo un mondo di sostanziale indifferenza da cui emergono elementi inaspettati (incesto, violenza). Ma la parte migliore che ti cattura sempre nella lettura è la capacità di descrivere i paesaggi e la terra che circonda i protagonisti ed il contrasto, quasi opposizione, tra campagna e città. Libro da leggere con attenzione.

''uykumda bir kuyuya düşüyordum, öylesine yorgundum, bir kuyuya düşüyordum ve kuyunun başında birçok insan beliriyordu; ben düşüyordum durmadan, bütün gece düşüyordum gibi geliyordu bana... başımın döndüğünü duyumsuyor ve düşünüyordum: suya düştüğüm zaman kim bilir ne gürültü çıkarırım''senin köylerin, senin olsun cesare pavese, sevemedim kullandığın dili, sevemedim seni.kitabı okurken sık sık aklıma şu arkadaş geldi: ne dediğimi anlamanız adına, şimdi kitaptan alıntı yapıyorum:''bir kadın koşma...

La campagna è un luogo affascinante, in cui tutto ci appare come nuovo e magico. Gli odori sono più intensi, la vita è diversa, le persone sono diverse, più crude, più passionali, più violente. La vita ha tutto un altro significato nella campagna e questo Berto lo capisce subito.Dopo aver lasciato il carcere di Torino, Berto protagonista del romanzo, decide di seguire il suo ex compagno di cella Talino al suo paese di origine: Monticello.Qui si trova ad affrontare un immagine della campagna comp...

Indipendentemente dalla qualità letteraria, questo libro mi è caro perché è il primo che ho letto in italiano. Infatti, è su questo libro che ho imparato l'italiano, notando ogni vocabolo sconosciuto su un quadernetto per poi cercarli nel dizionario uno ad uno, e poi rileggere il capitolo riconoscendo le parole. Così, posso dire che è stato Pavese a insegnarmi l'italiano.C'ero capitato per caso: volli imparare l'italiano di nascosto per fare una sorpresa alla mia ragazza, figlia di emigrati ital...

«میان دو پستان هستیم. اینجا کسی به فکرش نیست، ولی میان دو پستان هستیم.»و همه‌چیز میان این دو پستان، این دو تپه، روی می‌دهد.شما که نمی‌دانید، من هم نمی‌دانستم ولی اینجا وقتی دختری به دنیا می‌آید درخت سیبی می‌کارند تا با او رشد کند؛ سیب جی‌زه‌لا.جی‌زه‌لا که سطل را زیر گاو می‌گذاشت و شیر می‌دوشید. «طوری پستان گاو را دست می‌زد انگار مال خودش بود. آدم دهنش آب می‌افتاد.»جی‌زه‌لا، جی‌زه‌لا، او که «خود را میان بوته‌ها انداخت و من پشتش بودم. تند می‌رفت، گاهی فقط پایش را می‌دیدم و یا صدای نفسش را می‌شنیدم...

The prose style of this novel is stilted and flat. Maybe this is just a bad translation because the story itself is haunting.Two convicts are released from prison - one a town boy from Milan and one a peasant boy. They go to the peasnt's family home, where they are preparing for the harvest. The landscape shimmers with an oppressive heat and the town boy tries to make some sense of the brutal lives of the peasants. He becomes involved with one of the peasant boy's sisters, with tragic consequenc...

Archaic with biblical proportions. Words with the potential to become flesh. Why hasn't any Italian filmmaker done this one? It has the beauty that was shown in the movie 'Kaos and the deepness that was felt in the movie 'The tree of wooden clogs.

Yazar içinde bulunduğu o karamsar ruh halini oldukça iyi yansıtmış eserine. Betimlemelerin boğuculuğu, karakterlerin karanlık yönleri ve çevirinin zaman kavramında oluşturduğu kaos nedeniyle keyifle okuduğum bir kitap olamadı ne yazık ki.

Dopo La Luna e i Falò, Paesi tuoi è il secondo libro di Pavese che leggo. Devo ammettere che se avessi seguito l'ordine inverso, leggendo per primo quello che in effetti è il primo libro scritto dall'autore, probabilmente la mia conoscenza di Pavese sarebbe finita lì. Molto di quello che mi colpì ne La Luna e i Falò qui manca del tutto. Scritti a distanza di parecchi anni l'uno dall'altro, è naturale che presentino grandi differenze. Forse per me un po' troppe. Sono tre gli aspetti di cui mi pre...