داستان از جایی شروع میشود که چاوز اعلام می کند دچار بیماری سرطان است و با مرگ چاوز خاتمه مییابد. اما آیا واقعا داستان تمام شده یا بیماری چاوز به جامعهاش سرایت کرده است ؟ آیا خود چاوز تبدیل به غدهای سرطانی شده، به آهستگی ریشه دوانده و به اصطلاح متاستاز کرده و سرانجام، بیمار را، کشورش را، به فنا داده است؟ رهبران کاریزماتیک چه دارند؟ نگاه فقرا و مردم ستمدیده ونزوئلا به چاوز چگونه است؟ چرا دوستش میدارند؟ چاوز با تبدیل کردن خودش به قهرمانی اسطورهای چه بر سر ونزوئلا آورده؟ آنچه از دریچه دوربین و یا از طریق دنیای مجازی به خورد مردم داده میشود چقدر با واقعیت متفاوت است؟
اینها چیزهایی است که تیسکا نه با زبانی خشک بلکه با زبان داستان، بدون به کاربردن واژههای ثقيل سیاسی، و از خلال اتفاقاتی که برای شخصیتهای داستان میافتد و در لابهلای گفت وگوهای آنها برای ما بازگو میکند. وصدالبته، با وجود اینکه شخصا مخالف سیاستهای چاوز است، هیچ شخص و تفکری را در داستانش قضاوت نمیکند بلکه میکوشد تا چاوز و سیاست ایش را از منظری دیگر ببیند.
داستان از جایی شروع میشود که چاوز اعلام می کند دچار بیماری سرطان است و با مرگ چاوز خاتمه مییابد. اما آیا واقعا داستان تمام شده یا بیماری چاوز به جامعهاش سرایت کرده است ؟ آیا خود چاوز تبدیل به غدهای سرطانی شده، به آهستگی ریشه دوانده و به اصطلاح متاستاز کرده و سرانجام، بیمار را، کشورش را، به فنا داده است؟ رهبران کاریزماتیک چه دارند؟ نگاه فقرا و مردم ستمدیده ونزوئلا به چاوز چگونه است؟ چرا دوستش میدارند؟ چاوز با تبدیل کردن خودش به قهرمانی اسطورهای چه بر سر ونزوئلا آورده؟ آنچه از دریچه دوربین و یا از طریق دنیای مجازی به خورد مردم داده میشود چقدر با واقعیت متفاوت است؟
اینها چیزهایی است که تیسکا نه با زبانی خشک بلکه با زبان داستان، بدون به کاربردن واژههای ثقيل سیاسی، و از خلال اتفاقاتی که برای شخصیتهای داستان میافتد و در لابهلای گفت وگوهای آنها برای ما بازگو میکند. وصدالبته، با وجود اینکه شخصا مخالف سیاستهای چاوز است، هیچ شخص و تفکری را در داستانش قضاوت نمیکند بلکه میکوشد تا چاوز و سیاست ایش را از منظری دیگر ببیند.