Join today and start reading your favorite books for Free!
Rate this book!
Write a review?
Yeni bir yazar daha keşfetmek çok güzel. Yeni bir dünya keşfetmek gibi. Düşünsenize okuyabileceğiniz daha bir sürü kitabı olan enfes bir dünya!Yazarın okuduğum ilk kitabı ve asla son olmayacak. Çok duygu yüklü bir kitap. Hem çok beğendim hem duygulandım hem de sürüklenerek okudum.Diğer bir kitabına geçmek için sabırsızlandığım ender yazarlar arasında yerini aldı.
Allah'ım bu nasıl bir kitaptı böyle... Tatlı bir tesadüf eseri başladım kütüphanede, yolun sonunda içimde öyle yerleri dokunulmuş, öyle sayfaları açılmış buldum ki. "Saklı köşem" bu denli açılmayalı epey olmuştu. Yazarla yolculuğumuz devam edecek, bu tanışma için de teşekkürü borç bilirim sevgili A.E. :)
"Annem cennete inanmazdı, mutluluğa inanırdı. Çoğu zaman ellerinin arasından kayıp giden ve romatizmalı parmaklarıyla tutmakta çok zorlandığı bir mutluluk."Fransız yazarın mutluluğu bulamamış bulsa da yansıtamamış annesinin sayfalarla hayat bulmuş öyküsü.
Guzel bir anlatim fazlalik yok kesinlikle.Olmasi gerektigi gibi özlu ve kisa. Aile iliskileri her zaman biraz karisik ve puruzludur ister istemez beklentilerimizi yansitir hep. Yine de oldukca anlamli bir anlati burda ki. Aslinda dramatik olsada yine bir sekilde komik hale getirmis bazi olaylarla durumu.Yazarin diger iki kitabini da okumak istiyorum kisa zamanda.
Fournier Dul'dan sonra kalbimi dağlamaya devam ediyor, bu gidişle bütün kitapları favoriler rafımda yerini alacak. Bütün aileyi okumak istiyorum, uzun zamandır bir yazarın külliyatını tamamlamayı bu kadar istememiştim, bayıldım.
Okurken annem Ada’ya bakmaya gelmişti. Her bölümünde gidip anneme sarıldım.
Oyun oynuyormuş gibi neredeyse.Kâle almadığı bir düşünceyi dile getiriyormuş gibi. Ama o kadar keskin ki ifadeler, bir cümlelik bir kikirdemeden nutkunuz tutuluyor.
"Çünkü yaşlandım. Gangsterler son vurgunlarının ardından daima annelerine sığınırlar." Yaa çok güzeldi 🥺
Un portrait qui m'a bouleversé car on ressent l'admiration, l'amour et la grande pudeur qui semblent avoir guidé l'auteur dans son récit. La narration, qui alterne entre évocation de quelques photos et souvenirs donne une légèreté au texte, de même que les savoureux intitulés de chapitres, ou le titre même du livre. Pourtant en quelques lignes il m'a fait frissonner et m'a serré la gorge à de multiples reprises. Le ton de l'auteur semble si désinvolte et pourtant il se dégage une grande émotion
Yazarın çocukluğundan başlayarak, kısa kısa anılarla, bazen bir fotoğraf tasviriyle, annesini anlattığı, sıcacık ve etkileyici bir kitap.
Bunu da okuyarak Fournier külliyatını tamamlamış ve bütün aileyi de tanımış olduk. Hiçbiri "Nereye Gidiyoruz Baba?" kadar çarpmadı tabii. "Kuzeyli Annem" sanki bir görevi yeine getirmek için yazılmış gibiydi ama yine de yazarın zekice cümlelerini okumak güzeldi...
‘İnsanların yaşıyla her zaman sorunum olmuştur. Zamanın sadece geçtiğini, durmadığını unutuyorum, insan ancak sonradan, bıraktığı izlerden anlıyor zamanı.’.Jean-Louis Fournier bu sefer annesini anlatıyor. Alkolik babası ile evliliklerini, nasıl bir anne olduğunu, nelerden hoşlanıp nelerden çekindiğini. Her zamanki gibi kemiksiz bir anlatımla.Marie-Thérèse’nin (yazarın annesi) yaşadığı tüm zorluklara rağmen sanattan, kitaplardan kopmaması ise en etkilendiğim yanı oldu..Bir alıntı daha:‘Annemden h...
Me revoilà encore devant le maître Jean Louis Fournier, cette fois ci avec un portrait éblouissant : celui de sa mère.J'ai réellement pas les mots qui peuvent décrie la beauté de ce court texte. Un texte qui n'est que, comme il l'a dit, une lettre d'amour qui se trace entre les lignes. Ces lignes qui nous parlent droit au coeur de cette magnifique femme, à qui le bonheur se glisse des petits bouts des doits, cette maman auxquelle le destin a caché autant de souffrance et de malheur..Face à cela,...
yazarın kendi annesini anlattığı çok kişisel bir kitap aslında ama diğer yandan dünyanın her yerinde hikayeyi tanıdık bulanlar olacaktır. bir not: bir kuşak için hikayenin 'anadolulu annem' versiyonunda işler biraz daha kötü gidiyor.
Çok etkileyici. Sanırım gerçek bir hayat hikayesi olması kitabı daha vurucu yapmış. Annesine hiçbir zaman istediği yakınlıkta davranamamış olan bir evladın samimi anlatımıyla, çok güçlü bir kadının hayat hikayesi.
Hommage à une mère courage d'une plume délicate et sensible.
Il a jamais tué personne, mon papa, le retour ? Un peu. Et du coup, ce livre sonne doucement comme son écho en pastel.Mais c’est tendre et plein d’amour, comme un album photo qui fait revivre les émotions, les partages, les réserves, les pudeurs, les tristesses, les colères et les douleurs.Et les rires aussihttps://www.noid.ch/ma-mere-du-nord/
bir içim suydu, güzeldi... annelerini böyle anlatabilen adamları seviyorum
"Annemden hiç bahsetmedim. Mercek altına almadığım tek kişi o. Peki neden şimdi? Çünkü yaşlandım. Gangsterler son vurgunlarının ardından daima annelerine sığınırlar." Sf:9 "Benim için bir çocuğun başına gelebilecek en kötü şey, annesini kaybetmekti. Babası o kadar mühim değildi." Sf:44 "Annem Saint-Joseph Enstitüsü'ne telefonla haber verdi. Fournierlerin çocukları bugün okula gelemeyecek, babaları aniden beyin kanamasından öldü. Annem ahizeyi yerine koyarken, telefonda ders zilinin çalışını du
Une belle déclaration d'amour à sa maman. Ma mère du Nord est partie aussi et je me suis parfois identifiée à la perte, au vide qu'il ressent. Les textes sont très beaux, très bien écrits, font souvent monter les larmes.