آتش و بال پروانه

3.6/5 ( ratings)

عارفانه های خواجه عبدالله انصاری به روایت مسیحا برزگر، یکی از زیباترین جلوه‌های پیوند شاعرانه میان نثر و نظم است.باز شنیدن این عارفانه ها به همراه موسیقی و کلام گرم مسیحا برزگر، تلفیقی زیبا و شاعرانه است که با تجربه‌ای بکر و نامکشوف، برای دقایقی مخاطب خود را از حصار اندیشه‌ها و روابط شکننده انسانی موجود در جامعه می‌رهاند و به سوی طبقات بالاتری حقیقت زندگی بشری هدایت می‌کند.

در کودکی، شامگاهان، هنگامی که مادر چراغ گردسوز را روشن می‌کرد و ما شش بچه‌ی خانواده به گرد چراغ حلقه می‌زدیم تا مشق‌های خود را بنویسیم، سر و کله‌ی شب‌پره‌ها و پروانه‌های کوچک نیز پیدا می‌شد. گویی آن‌ها نیز به این مدرسه‌ی شعله و گرمی و روشنی می‌آمدند تا به شیوه‌ی خود درسی بیاموزند.
شب‌پره‌ها و پروانه‌های کوچک، درس خویش را می‌آموختند و در ضمن، به من نیز درس می‌دادند و می‌رفتند و در میان شعله‌های چراغ می‌نشستند و شعله می‌کشیدند. هنگامی که آن‌ها خود را به قلب شعله می‌زدند، فروغ چراغ فزونی می‌گرفت و ما متن کتاب‌های درسی‌مان را بهتر می‌خواندیم.
شب‌پره‌ها و پروانه‌های کوچک، عاشق روشنی شعله‌ها بودند. آن‌ها چنان عمل می‌کردند که گویی فقط برای همین یک لحظه به دنیا آمده‌اند؛ لحظه‌ی انداختن خود به دل شعله‌ی آتش و شعله‌ور شدن!
شب‌پره‌ها و پروانه‌های کوچک، عاشق شعله‌ی چراغ بودند و من عاشقِ عشقِ آن‌ها. من از آن‌ها درس عاشقی و جنون را یاد می‌گرفتم. آن‌ها به من آموختند که عشق، لحظه‌ای بیش نیست؛ لحظه‌ای که جاودانگی‌ست، زیرا این لحظه، نقطه‌ای در ساحتِ افقی زمان نیست، بلکه سیری‌ست در ساحت عمودی هستی. آری، عشق، لحظه‌ای بیش نیست؛ لحظه‌ای که رقص تو محو می‌شود و رقص شعله‌ها به چشم می‌آید، لحظه‌ای که تو نیستی و معشوق هست. در آن لحظه، دیگر معشوق نیز نیست و فقط عشق هست و بس.

نسخه ی صوتی این کتاب را می توانید با صدای مسیحا برزگر از نوار بشنوید.
http://www.navaar.ir/audiobook/119/آت...