Poezja bywa księgą scenariuszy, sytuacji potencjalnych, które dzięki sile metafory zdają się bardziej realne, bardziej przejmujące od tak zwanych faktów. Anja Golob pokazuje w swoich wierszach, że jeśli istnieje jakaś prawda, to z całą pewnością istnieje też inna prawda, stanowiąca tej pierwszej lustrzane odbicie. Jeżeli przyjąć, że oksymoron to najbardziej mistyczna z poetyckich figur, słoweńska autorka robi wszystko, by ją zdekonstruować, zdemistyfikować, rozbijając tajemniczą jedność przeciwieństw w kosmos równoprawnych odpowiedzi. Po co? By uświadomić nam, że nasze wybory, decyzje i poglądy są zawsze spóźnione wobec zmieniającego się świata, że niesieni przez rwący potok życia, uzbrojeni we wiosełka języka, możemy jedynie korygować swoje położenie, by nie roztrzaskać się o skały.
Tom nominowany do Nagrody Literackiej Miasta Gdańska "Europejski Poeta Wolności" w 2022 r.
Poezja bywa księgą scenariuszy, sytuacji potencjalnych, które dzięki sile metafory zdają się bardziej realne, bardziej przejmujące od tak zwanych faktów. Anja Golob pokazuje w swoich wierszach, że jeśli istnieje jakaś prawda, to z całą pewnością istnieje też inna prawda, stanowiąca tej pierwszej lustrzane odbicie. Jeżeli przyjąć, że oksymoron to najbardziej mistyczna z poetyckich figur, słoweńska autorka robi wszystko, by ją zdekonstruować, zdemistyfikować, rozbijając tajemniczą jedność przeciwieństw w kosmos równoprawnych odpowiedzi. Po co? By uświadomić nam, że nasze wybory, decyzje i poglądy są zawsze spóźnione wobec zmieniającego się świata, że niesieni przez rwący potok życia, uzbrojeni we wiosełka języka, możemy jedynie korygować swoje położenie, by nie roztrzaskać się o skały.
Tom nominowany do Nagrody Literackiej Miasta Gdańska "Europejski Poeta Wolności" w 2022 r.