W odwecie za udział ojca – Konstantego, w walkach K.O.P przeciwko Armii Czerwonej we wrześniu 1939 został wraz z rodziną deportowany przez NKWD do Kazachstanu. W wojsku od 1943, wstąpił ochotniczo do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Walczył pod Lenino jako dowódca plutonu ckm w 3 Pułku Piechoty. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w Riazaniu i jako przodujący absolwent pozostał w jej kadrze jako szef cyklu taktyki broni maszynowej. W 1951 ukończył Akademię Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Rembertowie. Jako wyróżniony absolwent pozostał w Akademii i był w niej wykładowcą taktyki ogólnej. W latach 1957–1960 współorganizator i pierwszy dowódca pierwszej w powojennej Polsce elitarnej jednostki spadochronowej – 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej, której tradycje obecnie kontynuuje 6 Brygada Powietrznodesantowa. Generał brygady z 1960 na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Generał dywizji z 1965, szef Sztabu Generalnego WP – wiceminister obrony narodowej . W latach 1973–1978 komendant Akademii Sztabu Generalnego. W 1979 przeniesiony w stan spoczynku. Do końca życia zasiadał w Radzie Naczelnej ZBoWiD. Mieszkał w Józefowie. Autor książek, m.in. Obrona terytorium kraju, Rozważania o taktyce, Rozważania o sztuce operacyjnej, Wojna i doktryna wojenna oraz licznych publikacji w tematycznych czasopismach wojskowych. W latach 1947–1948 członek PPR, od 1948 członek PZPR, zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR . W 1952 poślubił Ludwikę z d. Mazur, z którą miał dwoje dzieci – syna Piotra i córkę Krystynę . Pochowany w Józefowie. W pogrzebie udział wziął członek Biura Politycznego KC PZPR, minister obrony narodowej gen. armii Florian Siwicki. W imieniu żołnierzy WP Zmarłego pożegnał komendant ASG WP gen. dyw. Władysław Mróz.
W odwecie za udział ojca – Konstantego, w walkach K.O.P przeciwko Armii Czerwonej we wrześniu 1939 został wraz z rodziną deportowany przez NKWD do Kazachstanu. W wojsku od 1943, wstąpił ochotniczo do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Walczył pod Lenino jako dowódca plutonu ckm w 3 Pułku Piechoty. W 1944 ukończył Oficerską Szkołę Piechoty w Riazaniu i jako przodujący absolwent pozostał w jej kadrze jako szef cyklu taktyki broni maszynowej. W 1951 ukończył Akademię Sztabu Generalnego im. gen. broni Karola Świerczewskiego w Rembertowie. Jako wyróżniony absolwent pozostał w Akademii i był w niej wykładowcą taktyki ogólnej. W latach 1957–1960 współorganizator i pierwszy dowódca pierwszej w powojennej Polsce elitarnej jednostki spadochronowej – 6 Pomorskiej Dywizji Powietrznodesantowej, której tradycje obecnie kontynuuje 6 Brygada Powietrznodesantowa. Generał brygady z 1960 na stanowisku zastępcy szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego. Generał dywizji z 1965, szef Sztabu Generalnego WP – wiceminister obrony narodowej . W latach 1973–1978 komendant Akademii Sztabu Generalnego. W 1979 przeniesiony w stan spoczynku. Do końca życia zasiadał w Radzie Naczelnej ZBoWiD. Mieszkał w Józefowie. Autor książek, m.in. Obrona terytorium kraju, Rozważania o taktyce, Rozważania o sztuce operacyjnej, Wojna i doktryna wojenna oraz licznych publikacji w tematycznych czasopismach wojskowych. W latach 1947–1948 członek PPR, od 1948 członek PZPR, zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR . W 1952 poślubił Ludwikę z d. Mazur, z którą miał dwoje dzieci – syna Piotra i córkę Krystynę . Pochowany w Józefowie. W pogrzebie udział wziął członek Biura Politycznego KC PZPR, minister obrony narodowej gen. armii Florian Siwicki. W imieniu żołnierzy WP Zmarłego pożegnał komendant ASG WP gen. dyw. Władysław Mróz.