گوهر عمر

2.9/5 ( ratings)

گفت‌و‌گوی پیروز سیار با استاد احمد آرام

احمد آرام یکصد سال پیش در یکی از محله‌های تهران قدیم دیده به دنیا گشود. از عمر او یکی‌دو سال بیش نگذشته بود که نهضت مشروطیت در ایران پای گرفت، نهضتی که سرزمین ما را در آستانهٔ دوره‌ای جدید قرار داد و فصلی نو در تاریخ آن گشود و نسلی را پرورد که آرمان‌های بزرگ ترقی‌خواهی و پیشرفت را در حیطه‌های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی در سر داشتند. دوران خردسالی و نوجوانی او در حال‌و‌هوای پرکشمش سال‌های پایانی سلطنت قاجارها گذشت. در همین سال‌ها بود که دورهٔ دبیرستان را به پایان رساند و سپس در مدرسهٔ حقوق و طب که به‌تازگی تأسیس شده بودند، به ادامهٔ تحصیل پرداخت. دو سال در مدرسهٔ حقوق تحصیل کرد و دورهٔ مدرسهٔ طب را تا سال آخر خواند، اما این هر دو را به سودای معلمی کنار نهاد و در سال‌های نخست کار، به دبیری در مدارس اصفهان و شیراز پرداخت. خیلی زود به کتاب‌نویسی روی آورد و نخستین کتاب خود را با عنوان هدیهٔ سال نو در بیست‌و‌یک سالگی نگاشت. سپس با همکاری دو تن از همدرسان خود، نخستین کتاب‌های درسی فیزیک و شیمی دبیرستان‌ها را تألیف کرد و از آن پس، در طول زمانی نزدیک به هفتاد سال، بیش از یکصد کتاب ارزنده را که غالباً در زمینه‌های گوناگون علوم جدید تألیف شده بودند، از سه زبان انگلیسی و فرانسه و عربی به فارسی ترجمه کرد