تایپوگرافی یک معضل ناپیدا و پنهان در گرافیک ما بوده و هست.
تایپوگرافی موردی در گرافیک ایران است که طی پنج نسل از گرافیستهای ایرانی به دلیل دوران طفولیت گرافیک ایران به معنی واقعی مورد توجه قرار نگرفته و شناخته نشده باقی مانده است.
پنج نسل هر یک به فراخور موقعیت زمانی خود سعی در حل و فصل مسئلهی تایپ داشتهاند. هر یک راهحلهایی غریزی و موردی پیدا کردهاند، ولی هیچگاه بنیاد و اساس آن شناخته نشده، ویا اگر شناختی هم بوده، محدود و سطحی بوده است.
اکنون شاید برای فهم و درک همه جانبهی این مورد مهم به زمان مناسبی برای بحثی گسترده نزدیک شده باشیم.
تایپوگرافی یک معضل ناپیدا و پنهان در گرافیک ما بوده و هست.
تایپوگرافی موردی در گرافیک ایران است که طی پنج نسل از گرافیستهای ایرانی به دلیل دوران طفولیت گرافیک ایران به معنی واقعی مورد توجه قرار نگرفته و شناخته نشده باقی مانده است.
پنج نسل هر یک به فراخور موقعیت زمانی خود سعی در حل و فصل مسئلهی تایپ داشتهاند. هر یک راهحلهایی غریزی و موردی پیدا کردهاند، ولی هیچگاه بنیاد و اساس آن شناخته نشده، ویا اگر شناختی هم بوده، محدود و سطحی بوده است.
اکنون شاید برای فهم و درک همه جانبهی این مورد مهم به زمان مناسبی برای بحثی گسترده نزدیک شده باشیم.